Lang was ik ervan overtuigd dat ik het zitvlees miste om eindelijk die roman te schrijven. Een boeiende en gevarieerde carrière is het gevolg, met één constante: verhalen vertellen – sommigen zouden zeggen: praatjes maken – omdat verhalen de werkelijkheid maken. In den beginne was het woord.
Best een zalige gedachte, vind ik.
Jaren heb ik dus tegen iedereen die het horen wilde verteld dat ik een roman zou schrijven. Over dat huis. En toen kon ik niet anders meer.
Verhalen, gedichten en heel veel blogposts vindt u op bijgekleurd.
(En over die moeilijke tweede roman begin ik stilaan ook wat te mompelen, overigens)
foto (r) Koen Broos
Morgenster 